در كتاب مهج الدعوات از اویس قرنی روایت كرده، گفت: حضرت علی علیه السلام فرمودند: هر كس این دعا را بخواند حق تعالی دعای او را مستجاب فرماید و جمیع حاجتهای او را روا سازد و حضرت پیغمبر صلی الله علیه و آله فرمودند سوگند به خدایی كه برانگیخت مرا به حق به پیغمبری به درستی كه هر كس به نهایت گرسنگی و تشنگی رسد و راه چاره بر او مسدود باشد پس خدای را به این دعا بخواند او را طعام و آب دهد و اگر بخواند این دعا را بر كوهی كه میان او و موضعی كه اراده دارد فاصله باشد آن كوه از میان می رود تا از او بگذرد و به مقصود برسد و اگر بر دیوانه بخوانند هوشیار شود و اگر بر زنی كه دشوار زاید بخوانند آسان زاید، فرمود: قسم به خدایی كه مرا به حق برانگیخت به پیغمبری بدرستی كه هر كس چهل شب از شبهای جمعه این دعا را بخواند حق تعالی همه گناهان كه مابین او و خدای تعالی است بیامرزد و اگر مردی از سلطان ترسد و بخواند این دعا را و بر سلطان وارد شود خدا او را از شر آن پادشاه خلاص د كند، و هر كس وقت خواب این دعا را بخواند و بخوابد، بفرستد خدای تعالی به عدد هر حرفی از این دعا كه خوانده هفتاد هزار ملك از روحانیین را كه روهای ایشان از خورشید نیكوتر است به هفتاد هزار بار كه طلب آمرزش كنند از خدا و به جهت او و دعا كنند از برای او، و حسنات از برای او بنویسند، و هر كس این دعا را بخواند و حال آن كه مرتكب گناهان كبیره شده باشد تمام گناهان او آمرزیده شود و اگر در آن شب بمیرد شهید مرده، و سپس فرمود: این ابا عبداللّه خدا می آمرزد او و اهل خانه او و دعا این است: